Basic Trust
05 dec 2022Wees welkom….. basic trust……
Zie je de intense blik voor je van een pasgeborene die na de geboorte de geur en de geluiden van de moeder herkent en zich veilig weet bij haar? Als het goed is drinkt het kind de boodschap in van welkom te zijn en in liefde te worden ontvangen. En het kind vraagt: ”voed mij, koester mij, heb mij lief.”
Het kind heeft nodig te ervaren: “Ik mag er zijn”. Door gezonde hechting, liefde, veiligheid en vertrouwen ontstaat er een veilige basis. Dit is essentieel voor een positieve persoonlijkheidsontwikkeling.
Het geeft het kind de kans te ontdekken wie het zelf is, wat de mogelijkheden zijn, waar de grenzen liggen. Het kind mag leren dat het veel kan, maar óók dat er genoeg is wat niet binnen bereik ligt en dat er desondanks tóch van hem gehouden wordt!
Een kind zoekt stabiliteit en vrijwaring van spanning, vrees en chaos. Het heeft behoefte aan een zekere structuur en afgrenzing. Want in een voorspelbare omgeving, waar het kind gezien en erkend wordt heeft het de mogelijkheden zich zelf te ontwikkelen.
Het vertrouwen dat hij hierbij van zijn ouders ervaart is de grondslag voor het zelfvertrouwen in zijn verder leven.
De hele opvoeding staat in het teken van vervulling van behoeften van het kind:
-Lichamelijke behoeften, je natje en je droogje
-behoefte aan veiligheid ( je mag er zijn met jouw gevoelens, er is erkenning)
-behoefte om erbij te horen (je wordt gezien en gehoord)
-behoefte aan waardering (dan durf je de wereld te gaan onderzoeken)
-behoefte aan zelfrealisatie (wie ben ik, wie mag ik zijn en worden?)
Waarom is het basisvertrouwen zo belangrijk?
Heeft het kind geleerd er te mogen zijn met zijn denken, voelen en doen?
Leerde het de eigen wil te ontwikkelen in de ontmoeting met – en vaak ook binnen de grenzen van – de wil van de ouders? Leerde het zichzelf te zijn binnen de grenzen van wat kan en niet kan, rekening houdend met de ander? Wist het zich geliefd en gezien door de opvoeders? Dan is er een stevig fundament gelegd.
Maar er kan zo’n tekort zijn! Weten we ons geliefd en van waarde of voelen we ons pas oké als we:
-presteren, zodat anderen positief over ons denken. Er kan perfectionisme of een ongezonde jacht naar succes ontstaan.
-de goedkeuring van andere mensen krijgen.
We zijn verslaafd geraakt aan deze goedkeuring en voelen ons daardoor pas van waarde.
-de ander een genoegen doen. Zo hopen we liefde en waardering te krijgen. Niet zelden gaan we aan onze eigen behoeften voorbij, misschien weten we niet eens welke dat zijn. Een burn-out kan op de loer liggen.
– we sterk zijn. We tonen onze gevoelens niet, bang om afgewezen te worden. Liever overschreeuwen we onszelf.
– ons terug trekken. Dan kunnen we geen fouten maken. We voelen ons minderwaardig en zijn bang om te falen.
Leerden we vanuit de waarheid te leven dat we van waarde zijn, dan hoeven we als volwassene geen beeld van onszelf op te houden en hoeft de vraag die misschien ooit zo belangrijk was: “wie wil de ander dat ik ben?” niet meer centraal te staan.